Anne-Baba Yoksunluğunun Çocuk Üzerindeki Etkisi

Anne-baba yoksunluğu çocukta çok önemli tahribatlara yol açabilmektedir. Anne-baba yoksunluğunun anlam ve etkisine ilişkin bir kayda 13. yüzyılda rastlanmaktadır.

O yüzyılın vakanüniversitelerinden Salimbene, Almanya ve Avusturya İmparatoru Frederik’in yaptığı bir denemeden söz etmektedir. İmparator çocuklar hiç kimse ile konuşturulmadıklarında ne şekilde ve hangi dilde konuşacaklarını öğrenmek ister. Bunun üzerine bakıcıların çocukları beslemelerini ve yıkamalarını fakat onlarla katiyen konuşmamalarını emreder. Bu halde çocukların dillerin en eskisi olan İbranice mi, yoksa Yunanca, Latince, Arapça veya ana-babalarının dilini mi konuşacaklarını öğrenmek ister. Fakat bütün gayretleri boşa çıkar. Çünkü çocukların hepsi ölür. Onlar bakıcılarının güler yüzü ve şefkatli sözleri olmadan yaşayamazlar.(Tempo Abbot Özel ,Sayısı s:84)

Yukarıda anlatılan hikayeden de anlaşılacağı üzere çocuklar (0-18) açısından yaşam ortamının sağlıklı olması çok önemlidir.onlara gösterilecek anlayış ve sevgi bir çok sorunu çözümleyebilir. Yaşanılan sıkıntılar da sevgi ile aşılabilir.

Çocuklarımızın başarmasına yardımcı olmak istiyorsak onları başarmaları yönünde motive etmeli ve ne olursa olsun onları seveceğimizi göstermeliyiz. Eğer sevgimizin karşılıksız olduğunu göstermez ve birde bunu bir şarta bağlarsak bu durum çocuğumuzda kaygı düzeyini artırabilir. Unutmayınızki çocuğunuz sizden destek aldıkça güçlükleri daha kolay aşacaktır. Sizin yokluğunuz ise onu olumsuz yönde etkileyecektir.

Bu konuya ilişkin bir araştırma da 2. dünya savaşı sırasında ailelerinden alınıp başka ülkelerde bakımı sağlanan çocuklarla yapılmıştır. Araştırma sonucunda çocuklarda;
1- Düşmanlık ve Saldırganlık; Sürekli olarak birine ya da bir şeye kızgın olma,

2- Katı Bir Kişilik; kompulsiflik ve sıcaklık eksikliği,

3- Pasiflik ve Bağımlılık,

Gibi olumsuz etkenler gözlemlenmiştir. Ayrıca çoğu çocukta güçsüzlük nedeniyle
ailelerini geçindiremedikleri görülmüştür.

Sağlıklı bir ailenin çocuğun psiko-sosyal gelişiminde ve başarısında önemli bir yeri vardır. Çocuğumuza başarması yönünde telkinde bulunmalı, yanında olduğumuzu hissettirmeli, her ne olursa olsun onu sevmeye devam edeceğimizi görmesini sağlamalıyız.

Her insan bir aðaca benzer. Kimi meyve verir, kimi gölge, kimi koku… Bütün aðaçlar meyve vermez. Odun olarak yakýlan aðaçlar da var. Aslýnda, “herkes kendi hayatýný yaþar bir aðaç gibi…

cocuklarimiza her zaman sahip cikip basariyla gurur duyacagimizi ve üzüntüsüde beraber atlatacagimizi yanliz olmadini issetirmek zorunda oldugumuzu anlatan örnek yazilardan biri paylasimin icin tesekürler

Bende de ebeveyn eksikliğinin yol açtığı psikolojik durumlar var açıkçası, bunu bir şekilde çeşitli psikiyatri kitaplarından bir şeyler öğrenerek kendimde analize edebilmiştim. Gerçi farkındalık geliştirmek bir çok kalıplaşan olumsuz psikolojik gelişimlere karşı meydan okuyucu bir hareket gibi gözüksede, sadece farkında olmakla çözüme ulaşılamıyor malesef. Mesela şu yazının 2. maddesinde geçen Katı bir kişilik, takıntılar ve sıcak olamama durumları cidden sadece farkında olarak çözümlenebilecek bir durum değil. Kişinin kendisine karşı iyi bir terapist olabilmesi için kendine karşı geliştirdiği farkındalığı gözlemleyip özellikle bunun sosyal ilişkilerinde doğurduğu sonuçları ile birlikte irdeleyebilmesi gerekiyor. Tüm ilişkiler bireyin kendi kişiliği ile ilgili olarak arıtıcı özelliktedir. Kendinin dışarıdan görebilmesini sağlar. Ayna gibi. Bu konuyla ilgili deneyim sahibi bir kişi olarak; anne ve babası küçük yaşlarda boşanan yada çocuklukta ölüm gibi durumlarla alakalı olarak ebeyn kaybı yaşayan arkadaşlar varsa kendi kişiliklerinin kontrolü konusunda daha duyarlı olmalarını tavsiye ediyorum.

Bunun yanında çocuklukta yaşanan bu tür ebeveyn eksikliği ile ilgili deneyimlerin getirdiği bir çok avatajda var. Örneğin ebeveyn boşanması durumlarında çocuk insanların ilişkilerinde kullandıkları maskeleri küçük yaşlarda görmek zorunda kalır dolayısıyla ileriki yaşlarda insanların kişiliklerini rahat analize eder. Diğer insanlara göre hayatın belli bölümlerinde yer alan ayrılık, kopma, sonlandırma gibi durumlara karşı daha soğuk kanlı olur, geliştirdiği bağımlılıklarından daha rahat kurtulabilir. Çünkü küçük yaşlarda bu tarzda şeylerle yüzleşmiştir. Tabi bu avantajların, kendini sağlıklı bir şekilde geliştirmeye çalışmak isteyen kişilerde ortaya çıktığını düşünüyorum. Yoksa, insan kendini dipsiz bir kuyuda da bulabilir.