10-06-2009, 21:06
Allah korkusu herkeste bulunmalıdır. Çünkü Allah, emrini tutmayan kimselere azap edeceğini buyurmuştur. Şayet insan yaptıklarından hesap sorulmayacağını bilse hiç kimse korkmadan günah işler. Bundan dolayıdır ki Allah hiç kimseye söz verip seni cehennemden azat ettim dememiştir.
Fakat hiç kimse de Allah'ın rahmetinden de ümitsiz olmamalı. Şayet insanın günahı yer ve gök tabakaları kadar olsa, yine de Allah'ın rahmeti bü*tün günahlardan çoktur. Tövbe eden kimse Allah'ı affedici bulur. Allah'ın, Peygamberleri hariç, günah*sız hiç kimse yoktur. Devamlı olarak günah işleyip, tövbe etmemek ve dua ve niyaz da bulunmamak o kimsenin küfre yaklaşmasına sebeb olur. Devamlı işlenen günahlar küçük günahlar bile olsa Allah'ın yanında büyük günah gibi olur.
insan günah işlemeye devam ederse büyük zararlara uğrar. Bu büyük zararların birisi de Allah'ın azabından emin olmaktır, günahlara devam eden kimse Allah'ın azabından kendisini emniyette hisseder.
Allah'ın azabından emin olmak ise o kımsenin günaha ve emre itaatsizliğine devam etmesine sebeb olur.
İnsanın, işlediği günahlara tövbe etmemesi, pişmanlık duymaması, günah işlemekte devam etmesi onun imamının gideceğinin alametidir.
Öyleyse, insan günah işledikten hemen sonra pişmanlık duyup tövbe etmeli ve Allah'a yalvarmalıdır "Ya Rabbi, ben hata ettim. Sen affet, Ya Rabbi benim işlediğim hata rahmetinden büyük değil. Sen şefkat ve rahmet sahibisin diye yalvarıp yakarmalıdır."
Ben çok ibadet ettim, çok namaz kıldım, çok oruç tuttum diyerek yaptığı ameline güvenmekle kurtulacağını ümid eden kimse mutlaka bir aldanış
içindedir insan ne kadar ibadet yapmış olsa, şey*tan kadar yapmış olamaz. Şeytanın felakete gitmesi, yapmış olduğu ameline güvenerek, şu kadar
namaz kıldım, oruç tuttum ve ibadet ettim diye gu*rurlanmış olmasıdır. Amelini görüp gururlanması, kibirlenmesine (büyüklenmesine) ve o da felaketine sebep oldu.
alıntı
Fakat hiç kimse de Allah'ın rahmetinden de ümitsiz olmamalı. Şayet insanın günahı yer ve gök tabakaları kadar olsa, yine de Allah'ın rahmeti bü*tün günahlardan çoktur. Tövbe eden kimse Allah'ı affedici bulur. Allah'ın, Peygamberleri hariç, günah*sız hiç kimse yoktur. Devamlı olarak günah işleyip, tövbe etmemek ve dua ve niyaz da bulunmamak o kimsenin küfre yaklaşmasına sebeb olur. Devamlı işlenen günahlar küçük günahlar bile olsa Allah'ın yanında büyük günah gibi olur.
insan günah işlemeye devam ederse büyük zararlara uğrar. Bu büyük zararların birisi de Allah'ın azabından emin olmaktır, günahlara devam eden kimse Allah'ın azabından kendisini emniyette hisseder.
Allah'ın azabından emin olmak ise o kımsenin günaha ve emre itaatsizliğine devam etmesine sebeb olur.
İnsanın, işlediği günahlara tövbe etmemesi, pişmanlık duymaması, günah işlemekte devam etmesi onun imamının gideceğinin alametidir.
Öyleyse, insan günah işledikten hemen sonra pişmanlık duyup tövbe etmeli ve Allah'a yalvarmalıdır "Ya Rabbi, ben hata ettim. Sen affet, Ya Rabbi benim işlediğim hata rahmetinden büyük değil. Sen şefkat ve rahmet sahibisin diye yalvarıp yakarmalıdır."
Ben çok ibadet ettim, çok namaz kıldım, çok oruç tuttum diyerek yaptığı ameline güvenmekle kurtulacağını ümid eden kimse mutlaka bir aldanış
içindedir insan ne kadar ibadet yapmış olsa, şey*tan kadar yapmış olamaz. Şeytanın felakete gitmesi, yapmış olduğu ameline güvenerek, şu kadar
namaz kıldım, oruç tuttum ve ibadet ettim diye gu*rurlanmış olmasıdır. Amelini görüp gururlanması, kibirlenmesine (büyüklenmesine) ve o da felaketine sebep oldu.
alıntı